Nehemiah 9

1و در روز بیستو چهارماینماه،بنیاسرائیلروزهدار و پلاسدربر و خاكبرسر جمعشدند.

2و ذریتاسرائیلخویشتنرا از جمیعغربا جدا نموده، ایستادند و بهگناهانخود و تقصیرهایپدرانخویشاعترافكردند. 3و در جایخود ایستاده، یكربعروز كتابتوراتِ یهوهخدایخود را خواندند و ربعدیگر اعترافنموده، یهُوَهخدایخود را عبادتنمودند. 4و یشُوعو بانیو قَدْمیئیلو شَبَنْیا و بُنی و شَرَبْیا و بانیو كنانیبر زینهلاویانایستادند و بهآواز بلند، نزد یهوهخدایخویشاستغاثهنمودند. 5آنگاهلاویان، یعنییشُوعو قَدْمیئیلو بانیو حَشَبْنِیا و شَرَبْیا و هُودیا و شَبَنْیا و فَتَحْیا گفتند: «برخیزید و یهُوَهخدایخود را از ازلتا بهابد متباركبخوانید. و اسمجلیلتو كهاز تمامبركاتو تسبیحاتاعلیتر استمتباركباد. 6تو بهتنهایییهوههستی. تو فلكو فلكالافلاكو تمامیجنود آنها را و زمینرا و هر چهبر آناستو دریاها را و هر چهدر آنها است، ساختهایو تو همهاینها را حیاتمیبخشیو جنود آسمانتو را سجدهمیكنند. 7تو اییهوه، آنخدا هستیكهابرامرا برگزیدیو او را از اور كلدانیانبیرونآوردیواسماو را بهابراهیمتبدیلنمودی. 8و دلاو را بهحضور خود امینیافته، با ویعهد بستیكهزمینكنعانیانو حِتّیانو اَمُوریانو فَرِزِّیانو یبُوسیانو جِرْجاشیانرا بهاو ارزانیداشته، بهذریتاو بدهیو وعدهخود را وفانمودی، زیرا كهعادلهستی.

9و مصیبتپدرانما را در مصر دیدیو فریاد ایشانرا نزد بحر قلزمشنیدی. 10و آیاتو معجزاتبر فرعونو جمیعبندگانشو تمامیقومزمینشظاهر ساختی، چونكهمیدانستیكهبر ایشانستممینمودند. پسبهجهتخود اسمیپیدا كردی، چنانكهامروز شدهاست. 11و دریا را بهحضور ایشانمُنْشَقّ ساختیتا از میاندریا بهخشكیعبور نمودند و تعاقبكنندگانایشانرا بهعمقهایدریا مثلسنگدر آبعمیقانداختی. 12و ایشانرا در روز، بهستونابر و در شب، بهستونآتشرهبرینمودیتا راهرا كهدر آنباید رفت، برایایشانروشنسازی.

13و بر كوهسینا نازلشده، با ایشاناز آسمانتكلّمنمودهو احكامراستو شرایعحقّ و اوامر و فرایضنیكو را بهایشاندادی. 14و سَبَّتمقدّسخود را بهایشانشناسانیدیو اوامر و فرایضو شرایعبهواسطهبندهخویشموسیبهایشانامر فرمودی. 15و ناناز آسمانبرایگرسنگیایشاندادیو آباز صخرهبرایتشنگیایشانجاریساختیو بهایشانوعدهدادیكهبهزمینیكهدستخود را برافراشتیكهآنرا بهایشانبدهیداخلشده، آنرا بهتصرّفآورند.

16«لیكنایشانو پدرانما متكبّرانهرفتار نموده، گردنخویشرا سختساختند و اوامر تو را اطاعتننمودند. 17و از شنیدنابا نمودند و اعمالعجیبهایرا كهدر میانایشاننمودیبیاد نیاوردند، بلكهگردنخویشرا سختساختند وفتنهانگیخته، سرداریتعییننمودند تا (بهزمین) بندگیخود مراجعتكنند. اما تو خدایغفّار و كریمو رحیمو دیرغضبو كثیراحسانبوده، ایشانرا تركنكردی. 18بلكهچونگوسالهریختهشدهایبرایخود ساختند و گفتند: (ایاسرائیل)! اینخدایتو استكهتو را از مصر بیرونآورد، و اهانتعظیمینمودند، 19آنگاهتو نیز برحسبرحمتعظیمخود، ایشانرا در بیابانتركننمودی، و ستونابر در روز كهایشانرا در راهرهبریمینمود از ایشاندور نشد و نهستونآتشدر شبكهراهرا كهدر آنباید بروند برایایشانروشنمیساخت.

20و روحنیكویخود را بهجهتتعلیمایشاندادیو مَنِّ خویشرا از دهانایشانباز نداشتیو آببرایتشنگیایشان، بهایشانعطا فرمودی. 21و ایشانرا در بیابانچهلسالپرورشدادیكهبههیچچیز محتاجنشدند. لباسایشانمندرسنگردید و پایهایایشانورمنكرد. 22و ممالكو قومها بهایشانارزانیداشته، آنها را تا حدود تقسیمنمودیو زمینسیحونو زمینپادشاهحَشْبُونو زمینعوجپادشاهباشانرا بهتصرّفآوردند. 23و پسرانایشانرا مثلستارگانآسمانافزوده، ایشانرا بهزمینیكهبهپدرانایشانوعدهدادهبودیكهداخلشده، آنرا بهتصرّفآورند، درآوردی. 24«پس، پسرانایشانداخلشده، زمینرا بهتصرّفآوردند و كنعانیانرا كهسكنهزمینبودند، بهحضور ایشانمغلوبساختیو آنها را باپادشاهانآنها و قومهایزمین، بهدستایشانتسلیمنمودی، تا موافقارادهخود با آنها رفتار نمایند. 25پسشهرهایحصاردار و زمینهایبرومند گرفتند و خانههایپر از نفایسو چشمههایكَنْدهشدهو تاكستانها و باغاتزیتونو درختانمیوهدار بیشمار بهتصرّفآوردند و خوردهو سیر شدهو فربهگشته، از نعمتهایعظیمتو متلذّذ گردیدند.

26و بر تو فتنهانگیختهو تمرّد نموده، شریعتتو را پشتسر خود انداختند و انبیایتو را كهبرایایشانشهادتمیآوردند تا بسویتو بازگشتنمایند، كُشْتند و اهانتعظیمیبهعملآوردند. 27آنگاهتو ایشانرا بهدستدشمنانشانتسلیمنمودیتا ایشانرا بهتنگآورند و در حینتنگیخویش، نزد تو استغاثهنمودند و ایشانرا از آسماناجابتنمودیو برحسبرحمتهایعظیمخود، نجاتدهندگانبهایشاندادیكهایشانرا از دستدشمنانشانرهانیدند.

28«اما چوناستراحتیافتند، بار دیگر بهحضور تو شرارتورزیدند و ایشانرا بهدستدشمنانشانواگذاشتیكهبر ایشانتسلّطنمودند. و چونباز نزد تو استغاثهنمودند، ایشانرا از آسماناجابتنمودیو برحسبرحمتهایعظیمت، بارهایبسیار ایشانرا رهاییدادی. 29و برایایشانشهادتفرستادیتا ایشانرا بهشریعتخود برگردانی. اما ایشانمتكبرّانهرفتار نموده، اوامر تو را اطاعتنكردند و بهاحكامتو كههر كهآنها را بجا آورد از آنها زندهمیماند، خطا ورزیدند و دوشهایخود را مُعانِد و گردنهایخویشرا سختنموده، اطاعتنكردند. 30«معهذا سالهایبسیار با ایشانمدارا نمودیو بهروحخویشبهواسطهانبیایخود برایایشانشهادتفرستادی، اما گوشنگرفتند. لهذا ایشانرا بهدستقومهایكشورهاتسلیمنمودی. 31اما برحسبرحمتهایعظیمت، ایشانرا بالكلّ فانینساختیو تركننمودی، زیرا خدایكریمو رحیمهستی.

32و الا’نایخدایما، ایخدایعظیمو جبّار و مهیبكهعهد و رحمترا نگاهمیداری، زنهار تمامیاینمصیبتیكهبر ما و بر پادشاهانو سرورانو كاهنانو انبیا و پدرانما و بر تمامیقومتو از ایامپادشاهاناَشُّور تا امروز مستولیشدهاست، در نظر تو قلیلننماید. 33و تو در تمامیاینچیزهاییكهبر ما وارد شدهاستعادلهستی، زیرا كهتو بهراستیعملنمودهای، اما ما شرارتورزیدهایم. 34و پادشاهانو سرورانو كاهنانو پدرانما بهشریعتتو عملننمودند و بهاوامر و شهاداتتو كهبهایشانامر فرمودی، گوشندادند. 35و در مملكتخودشانو در احسانعظیمیكهبهایشاننمودیو در زمینوسیعو برومند كهپیشرویایشاننهادی، تو را عبادتننمودند و از اعمالشنیعخویشبازگشتنكردند. 36«اینكما امروز غلامانهستیمو در زمینیكهبهپدرانما دادیتا میوهو نفایسآنرا بخوریم، اینكدر آنغلامانهستیم. 37و آن، محصولفراوانخود را برایپادشاهانیكهبهسببگناهانما، بر ما مسلّطساختهایمیآوَرَد وایشانبر جسدهایما و چهارپایانما برحسبارادهخود حكمرانیمیكنند؛ و ما در شدّتتنگیگرفتار هستیم.»

38و بهسببهمهاینامور، ما عهد محكمبسته، آنرا نوشتیمو سرورانو لاویانو كاهنانما آنرا مُهر كردند.